Van Kerkplein naar fietsenparkeerplaats
Wie het Kerkplein in Duivendrecht nog van vroeger kent, ziet het contrast meteen. Ooit lag er een open en rustig plein voor de Sint Urbanuskerk en de pastorie, een plek waar kinderen speelden en bewoners elkaar tegenkwamen. Monumentale panden langs de Rijksstraatweg vormden het decor, groen gaf de plek een vriendelijke uitstraling. Niet voor niets kregen de beide boerderijen begin deze eeuw de status van Rijksmonument.
Toen: harmonie in baksteen en geschiedenis
De Urbanuskerk, de pastorie en de rijksmonumenten vormden samen een ensemble dat de ziel van Duivendrecht uitstraalde. Het plein was overzichtelijk, veilig en toegankelijk – een plek waar dorpsleven en erfgoed elkaar vonden. De kerk torende er statig bovenuit en gaf betekenis aan het dagelijkse leven.
Nu: welkom op stationsplein chaos
Vandaag oogt het Kerkplein als een geïmproviseerd knooppunt van staal en rijwielen. Een massieve luifel domineert het midden, rijen fietsenrekken hebben de ruimte ingepikt en het zicht op kerk en pastorie is bijna verdwenen. Waar vroeger stilte en overzicht heersten, wemelt het nu van zwerfvuil, ratten en fatbikes die je bijna omver rijden. Het plein is verworden tot een doorgangsgebied waar reizigers gehaast hun weg vervolgen. Kerkplein? Eerder overstapzone.
Toekomst: erfgoed of fietsenschuur?
Buurtbewoners en reizigers zijn niet blind voor de noodzaak van vernieuwing. De komst van een lift zien zij zelfs als een kans om de verbinding met de monumentale gebouwen te versterken. Maar dan wél met respect voor de cultuurhistorische waarde. Want alleen zo blijft het Kerkplein méér dan een reizigersschuur.
Laat monumenten weer spreken
De tegenstelling tussen vroeger en nu is schrijnend. Bewoners doen daarom een dringende oproep: geef de monumenten hun ruimte en waardigheid terug. Laat verleden en heden elkaar aanvullen in plaats van verdringen.
Hoorzitting met spanning
Op maandag 6 oktober 2025 om 09.50 uur buigt de rechtbank zich over de kwestie. Verontruste bewoners trekken naar de Parnassusweg in Amsterdam in de hoop dat de gemeente het roer nog bijstuurt. Wordt het Kerkplein weer een plein, of definitief een zielloze fietsenschuur?
Komt u ook?
The main should be restored and designated a historical space.
Beste Vrienden van Duivendrecht,
De fietsentroep op het plein, pal voor de ingang, is ook ons een doorn in het oog. Er zijn zulke goede alternatieven te bedenken, nog los van de inzet van reeds bestaande plekken in de overige fietsenrekken, die nu nauwelijks gebruikt worden. Met goede wil valt er nog best wat ‘kerkplein’ terug te halen.
Deze situatie kan echt niet! De entree van Duivendrecht, de pastorie ( het oudste gebouw van het dorp Duivendrecht uit 1843) en de Dom van Duivendrecht gelegen aan het Kerkplein moeten aan een PLEIN blijven. Een plein is een onbebouwde ruimte in een stad of dorp, vaak omringd door belangrijke gebouwen, die als ontmoetingsplek of voor verfraaiing dienen. Deze parochiekerk heeft zonder onderbreking haar regionale religieuze functie behouden.
Een rommelig grote onoverzichtelijke opslagruimte voor zoveel fietsen is een schande voor het aanzien van de Pastorie en de Kerk van de Heilige Urbanus 1879 en de naastgelegen Sint Antoniushoeve (1889) en Boerderij Wintershoven uit 1883: 2 Rijksmonumenten, die samen met het achterliggende veenweiland een MONUMENTAAL ensemble vormen voor dit dorp en de bezoekers. En van groot stedenbouwkundig en landschappelijk belang zijn bevonden door wetenschappers bij verkrijging van de momentenstatus voor deze gemeentelijke en rijksmonumenten.
Het contrast met het ultra moderne station uit 1993 maakt de loop van de historie zichtbaar.
Dit plein is in ons land een zeldzaamheid. En moet een open plein blijven, zonder voertuigen, doch met mooie verlichting en met bankjes en bomen uit het gemeentelijke bomenfonds.
Als dat besluit genomen is wordt handhaving het volgende hoofdstuk……..We zijn er niet maar zullen er zeker komen!